Vergeet-je-niet
Er is een bloempje
teer en klein
dat heel uitbundig
blauw kan zijn
alsof het bijna hemels oogt
en onbewolkt
je tranen droogt
met middenin
een hart van goud
dat alles koestert
en onthoudt
het leven hoeft
niet groots niet veel
niet duur niet ver
niet altijd heel
het hoeft geen naam
geen knap gezicht
je voelt het
met je ogen dicht
dat wat oneindig en onzichtbaar
binnenin ons
lieft en leeft
dat wat voor altijd bij je blijft
ook als de wind
geen antwoord heeft
ze raakt je aan
in je verdriet
hoe zij omhelst
vergeet-je-niet
dat bewaar je zonder woorden
in de leegte van gemis
waar hemelsblauwe blaadjes bloem
verklappen
dat het liefde is.
