Als uitvaartverzorger kom je op de meest kwetsbare momenten bij een familie. Er is iemand overleden en iedereen is in diepe rouw. Op dat moment sta je als uitvaarder, als je bij de nabestaanden bent, dan sta je op scherp. Alle antennes, voelsprieten en zintuigen doen hun opperste best om signalen op te pakken zodat je daar op kunt sturen en adviseren, alles in goede banen kunt leiden, dat je de familie optimaal bij kunt staan in deze hele moeilijke periode. Dat je kunt komen tot een hele mooie persoonlijke uitvaart.
Het komt ook voor dat je al eens eerder bij een familie bent geweest voor een voorgesprek, of dat je al eerder een uitvaart voor ze hebt mogen verzorgen. En dan ken je de familie (al een beetje).
Maar op een gegeven moment komen daar de geijkte vragen. Zo zijn daar bijvoorbeeld; welke kist/plank moet er komen, willen jullie een kaart, een advertentie, opbaren thuis of in een rouwkamer, koeling / BioSac / Thanatopraxi, uitvaartfotograaf / videograaf en natuurlijk de vraag begraven of cremeren? Maar de vraag die ik ook altijd stel is de vraag, willen jullie ook vingerafdrukken van de overledene. Soms zeggen de nabestaanden ja, soms nee en soms wordt er gevraagd wat zij er mee kunnen en maken dan pas een beslissing.
Wat kun je nu zoal met een goede vingerafdruk. Je zou het kunnen gebruiken op bijvoorbeeld de kaft van een fotoalbum of een levensboek, laten verwerken in een (as)sieraad, een schilderij van laten maken, laten graveren op een urn, of zelfs er behang van laten maken. Maar weet je wat er ook mee kunt doen? Helemaal niets, je kunt het ook gewoon bewaren voor het geval dat je er later wel iets mee wil doen.
Waarom zeg ik dit? Dat is natuurlijk niet zonder reden. Zo was ik een paar week geleden, tijdens een voorgesprek bij een familie en ik stelde de vraag of er na het overlijden ook vingerafdrukken genomen moesten worden? De keuze voor dat moment was dat dit niet nodig was, maar als het zover was, dan moest ik de vraag maar opnieuw stellen zodat de kinderen een definitieve keuze konden maken.
Helaas was ik nog geen week later alweer bij de familie, mevrouw was overleden… Zoals afgesproken stelde ik de vraag opnieuw aan mijnheer en de kinderen. Ook nu werd er gekozen om geen vingerafdrukken af te nemen. En dat is natuurlijk goed.
Na de crematie kiest één van de kinderen voor een as-sieraad en komt tot de conclusie dat een ring met daarin een vingerafdruk verwerkt wel heel mooi zou zijn. Maar helaas, daar was geen vingerafdruk, tenminste niet van haar moeder. Nu is daar zeker een mooie ring gemaakt en is er gekozen voor de vingerafdruk van dochter zelf. Een mooie oplossing, maar toch…
Afgelopen vrijdag spraak ik haar weer en zij gaf aan dat ik toch meer had mogen aandringen op het maken van vingerafdrukken. Ik snap haar reactie maar heb aangeven dit niet te doen. Immers er was al twee keer gevraagd en er waren geen signalen om te adviseren het wel te doen. Je wilt als uitvaarder ook niet opdringerig zijn en iedere keuze die een nabestaande maakt respecteren.
Maar u als lezer, mocht u ooit gevraagd worden om een vingerafdruk van uw dierbare te laten afnemen, weet dan u hoeft er helemaal niets mee. Maar stel je voor dat je ooit, later….
Hartelijke groet namens uw BijZonder contact,
Peter Hendriks
Onderstaand bericht is een reactie op deze blog…
Spijt
Na het overlijden van mijn moeder hebben we alles goed geregeld. Mijn ouders hadden veel al van tevoren besproken en vast gelegd.
Peter van Uitvaartzorg BijZonder heeft ons geholpen en begeleid.
Toen mam was overleden en hij bij ons was in het ziekenhuis vroeg hij of we ook een vingerafdruk van mam wilden. We waren allemaal stellig, dat hoefde niet. Ik was ook vol overtuiging.
Nu, nu het te laat is, heb ik spijt. Mijn ouders wisten al jaren dat ik na hun overlijden as van hun samen in een ring wou hebben. Daar heb ik hun toestemming voor gevraagd. Hoe die ring eruit zou komen te zien wist ik niet. De ring is gemaakt (door Royolz) met een vingerafdruk van mij. Erg mooi en waardevol. Je ziet hem op de foto.
Nu bood mijn vader aan om ook passende oorbellen erbij te laten maken. En toen ik met Hilde Haarman (toeleverancier Royolz) sprak over het ontwerp kwam het onderwerp vingerafdruk weer naar boven. Hoe mooi zou het zijn geweest als ik elke oorbel een eigen vingerafdruk kon laten hebben met de bijbehorende as.. We gingen brainstormen. Mijn vaders vingerafdruk en die van mijn zoon?? Mijn vaders vingerafdruk en die van mij? Beide voelde niet goed. Als ik de vingerafdruk van mijn vader zou gebruiken voelde het alsof mijn moeder er niet bij hoorde. Ik had immers haar vingerafdruk niet. De vingerafdruk van mijn zoon of mijzelf zou nooit de vingerafdruk van mijn moeder kunnen vervangen. Want zo voelde dat voor mij.
Ik merkte aan mezelf dat ik spijt had van de keuze in het ziekenhuis. Te kort door de bocht gevlogen. Met Peter gesproken waarom hij niet had aangedrongen. Hij vertelde netjes dat het niet aan hem was. Hij heeft het benoemd en wil geen druk uitoefenen. En dat moet natuurlijk ook niet. Maar wat had ik het fijn gevonden als hij toch nog weer benoemd had dat we de vingerafdruk kunnen nemen, er niets mee hoeven te doen, maar als je van gedachten veranderd je het toch hebt…
Ik weet dat het niet eerlijk is om te zeggen en te vragen, hij heeft het goed gedaan. De vraag is natuurlijk of ik daar toen ook voor open zou hebben gestaan..
Maar mijn wijze les wil ik graag delen, zodat andere mensen mogelijk deze “fout” niet maken.
Ik zou zeggen neem een vingerafdruk, het kan later van onschatbare waarde zijn. Verdriet, gemis is een raar iets. Het doet je ineens naar dingen verlangen waar je eerder niet bij hebt stil gestaan. Dat ik geen vingerafdruk heb van mijn moeder heb ik geaccepteerd, het is nou eenmaal zo en het kan niet meer anders. Maar al zou ik één persoon kunnen helpen dit te voorkomen is mijn doel behaald.
Mijn advies is neem een vingerafdruk. Je hoeft er niets mee te doen, maar mocht je het ineens toch willen, dan heb je het.
Met vriendelijke groet,
Elvira
Wenst u meer informatie over de mogelijkheden van vingerafdrukken? Neem gerust contact met ons op. Dat kan via de contactpagina maar ook door te bellen met 0592 - 85 34 35 of 050 - 211 03 81.